(κεφαλῇ τινι

(τινα Luc., Plut., NT.)

(τινι Her., Arph. etc.)

(κεφαλῇ τινι πολλά Her.)

(κεφαλῇ τινι Hom.; τινὴ χαίταις Pind.)

(κρατὴ κατανεύων Hom.; κ. τινὴ ποιεῖν τι NT.)

(τινὴ νίκην καὴ μέγα κῦδος Hom.; κατανεῦσαι ἥξειν Polyb.)

(κατένευσε ὅ Κλεινίας Plat.)

(νέφος ἀμφὴ κεφαλῇ τινι Hom.)

(ἄνθεσιν εἰαρινοῖσι Hes.; τέν πρύμναν τοῦ πλοίου Plat.)

(ἐρίῳ Plat.; λήνει ἐστεμμένος Aesch.)

(τύμβον λοιβαῖσι Soph.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(εἴδατα πολλά Hom.)

(ἀσκοὺς ἐπὴ τῶν ὄνων Her.; βάρος τινί Xen.)

(νηυσί τι Hom.)

(φάκελον ξύλων Eur.)

(χεῖράς τινι Hom.)

(μηρία Ἀπόλλωνι Hom.)

(λίθον θύρῃσιν Hom.)

(φάρμακον Hom.)

(μισθόν τινι Polyb.)

(στήλην ἐπὴ τὸ ἕρμα Her.)

(καλύπτρην κεφαλῇ Hom.)

(κολλητὰς θύρας Hom.)

ἐ. ὄνομα Plat., Arst.; — давать имя, нарекать

(ζημίαν τινί Her.)

(κακὸν μόρον τινί Hom.)

(ἄλγεα Τρωσί Hom.)

(ἕβδομον ἦμαρ Hom.)

(ἐτέων μάλα πολλά Hes.)

(ἄτην φρεσί τινι Hom.; ἐπιτίθεσθαι φόβον τινί Xen.)

(κράτος τινί Hom.)

(κῦδός τινι Hom.)

(φρένα ἱεροῖσιν Hom.)

(ἐπιστολήν τινι Dem.)

(ἐς Αἴγυπτόν τι Hom.)

(γράφειν τι Isocr.)

(τοῖς πολιτικοῖς Plat.)

(τῇ Εὐβοίῃ Her.; τῷ δήμῳ Thuc.)

ἐπιτίθεσθαι τῇ ἀρχῇ Plut. — стремиться к захвату власти

(τινί τι Her.)

(ὕδωρ и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her.; γάλα κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; μύρον ἐπὴ τέν κεφαλήν и κατὰ τῇς κεφαλῆς τινος NT.)

(αἱματοέσσας ψιάδας ἔραζε Hom.)

(εἰς ὕδωρ Arst.)

(εἰς μίαν οὐσίαν Plut.)

(νιφάδας ἐπὴ χθονί, χιόνα Hom.)

(χάριν τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.)

(τεῖχος εἰς ἅλα Hom.)

(θύσθλα χαμαί, ἡνία ἔραζε, ὅπλα εἰς ἄντλον Hom.)

(χρυσὸν ἐς πίθους Her.)

(πέπλον ἐπ΄ οὔδει Hom.)

(κάτω Arst.)

(δόξαν ἀνθρώπων Plat.)

(τινὴ κεφαλῇ Hom.; νεῦσαί τινι λέγειν NT.)

(κούρην τινί HH.; τὰν χάριν Soph.)

λόφος καθύπερθεν ἔνευεν Hom. — (со шлема) свешивался султан;

(ἐς πέδον κάρα Soph.)

(ἀπό τινος εἴς τι Thuc.)

(πρός τι Plut.)

(ἄπωθεν ὁδοῦ Anth.)

(ὄ. θέσθαι или θεῖναί τινι Hom.)

(ὄ. καὴ κλέος Anth.)

(τὰ ὀνόματα μᾶλλον ἢ τὰ πράγματα Dem.)

μετ΄ ὀνομάτων καλῶν Thuc. — под благовидными предлогами

(ὄ. ἐν τῇ ναυτικῇ Xen.)

ὦ φίλτατον ὄ. Πολινείκους! Eur. — о милый Полиник!

(ῥήματα καὴ ὀνόματα Plat.)

(χάριν κεφαλῇ τινος Hes.)

(δέσματά τινι Hom.)

(τινα Hom.)

(τέν ἐσθῆτα τῇ κεφαλῇ Plut.)

(τὰ μέσα τῆς πόλεως τοῖς ὁπλίταις Plut.)

(τινός Hom., Eur., Xen.; τινός и τινί Pind.)

(ἄκρας καρδίας τινός Eur.; τὸν θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις Soph.)

(ἀλγεινοτάτας μερίμνας Soph.)